Şu anda yazıyı yazarken düşündüm de 56 günlük askerim. Duygularım 56 günlük askere aittir, askerlik sonunda yazacağım yazı ile duygular ve askerliğe bakışım arasındaki geniş açıyı çok rahat görebilirsiniz. Çünkü herşey burada görev başındayken yazılmıyor, sivil hayattan da yazıldığı gibi okunmadığına eminim. Zira ben de sivil bir vatandaşken okuduklarımı çok fazla ciddiye almamıştım.

Çok farklı bir deneyim oldu askerlik daha şimdiden benim için. İnsan burada sivil hayatta içtiği cam bardaktaki çayın, istediği vakitte yediği yemeğin, ailesi ile oturup yaptığı sohbetin kıymetini çok daha iyi anlıyor. ( çıplak ayakla halıya basmayı da çok özledim ). Öyle ki insanın yıkanma gibi bir fizyolojik ihtiyacını karşılaması için çekmediği çile kalmıyor.

Şunu en başta söyleyeyim dostlar askerliğim zor geçiyor. Askerlik bu tabi “yan gelip yatma yeri değil (!)” dediğinizi duyar gibiyim ama bu zorluk vazifeden dolayı bir zorluk değil, kişilerden kaynaklı bir zorluk.

27 günlük Ankara da acemi eğitimi aldıktan sonra bakmışız usta asker olmuşuz bizi gönderdiler mi usta birliğine. Bende 2 gün içinde sanki bir şey var gibi hiç izin kullanmadan geldim mi Kıbrıs’a.

Uçak Kıbrıs semalarından daha inişe geçmeden nasıl bir yere geldiğimi tahmin etmiştim, yanılmamışım. Kıbrıs denen yer çölden ibaret. Özellikle de bizim bulunduğumuz yerde yeşil rengi sadece kamuflaj üzerinde görebiliyoruz. Her yer toz toprak. Sıcaklık daha şimdiden 50 derece üzerine çıkıyor. Bazı günler öyle nem oluyor ki hava sisli gibi görüş mesafesi 1 km ye kadar düşüyor.

Parağraf arası aklıma gelmişken söyleyeyim. Usta birliği Kıbrıs olduğundan “ohh, tatile gidiyorsun kardeşim” diye tepki veren arkadaşlarıma buradan  kucak dolusu sevgilerimi gönderiyorum.

Sıradan bir askerlik geçirmediğini düşünüyorum çünkü Kıbrıs’a geldim geleli 3 farklı tabur değiştirdim ki hepsi birbirinden çok farklı yerler. Hepsinden farklı tecrübeler edindim, çok farklı insanımsı canlıları tanıdım.

Şimdi ise bir hudut karakolundayım ve bol bol nöbet tutuyor, askerlik sonrası yapılacak olan iş ve bekleyen projeler için düşünmeye/yazmaya bol bol vakit buluyorum. Kitap okumaya da vakit buluyorum. Krizi fırsata çevirmek için elimden geleni yapmaya çalışıyorum.

Özellikle de nöbet tutmayı çok seviyorum. Kimseyle muhattap olmuyoruz nöbet zamanı. Kıbrıs da gökyüzü, geceleri çok açık olduğu için yıldızlar bolca. Sürekli bi yıldız kaymasına denk geliyorum. Gökyüzünü izlemek ayrı bir mutluluk veriyor bana. Karşımda duran havalimanına baktıkça ayrı bir efkar sarıyor. Kalkan her uçağa sitemle bakmaya başladım. Keşke beni de alıp götürse sevdiklerimin hatta sevmediklerimin arasına diye iç geçiriyorum.
Hepinizi özlüyorum. Özlemek dedikleri kavramı dibine kadar yaşıyorum.

Çok uzattım biliyorum, sizden tek isteğim bana dua edin.

Kendinize çok iyi bakın.