Gir kalabalıklara, kalabalık dediysem yabancı değil arkadaşlarının arasına… Bunlar sıkı dost dediklerin değil karıştırma, öyle hemen kendini bırakma. Mutsuzluk zehrinin ucuz panzehri karışmaktır insanlar arasına.

Hala evdesin demi? Üşeniyorsun hazırlanmaya. Hadi kalk artık, kafa dağıtmalısın kendine dost saydıklarınla..

Üzgün süzgün, düşünceli, kırgın yürü yolda. Kime ne? Kimse seni izlemiyor ya. Sıkıntıların bir kısmını evde bıraktın nasılsa. Yükün az hadi! Gidene kadar dostuna az vaktin var kendini toparlamaya. Tak palyaço maskeni suratına..

Heh geldin mi? Ev kalabalık belli. Silkele kendini. “gülmekten gözümden yaş geldi” diyerek acının kanattıklarını dökerken az yalan söylemedin etrafına. Bir idman daha az gelmez sana. De haydi çal kapıyı şimdi..
Mümkünse çok konuş gül hatta. Kahkaha patlat ara sıra. Sohbetten kopma. Cümlenin son kelimelerini yakalayıp aval aval kafa sallama.

Gitmeye niyetlenirken “tekrar görüşelim” de mutlaka. İleriye dair umudun var gibi bir tavrın olsun hep. Uygulayamayacağın planlardan bahset. “yalan söyleyemem ben” deme, yalancısın sen şimdi…
Sonra git evine nasıl istersen.. Kime ne? Kimse seni izlemiyor ya…

[ayrac][/ayrac]

Ama elden ne gelir ki mutlu görünmekten başka ? Ne kadar devam edebilirsin ki mutsuz yaşamaya ? En doğrusudur abi bu şekilde davranma..

“ Kime ne kanıtlamak istiyorum “ dersiniz suratınıza bir maske takarsınız, insanların sizi görmeye alıştığı şekilde etrafta gezinmeye devam edersiniz. İşte o maske yüzünüze artık oturduktan sonra artık üzüntünüzü söylemeye hakkınız olmadığı fikri düşer aklınıza. Dertlerinizi küçümsemeye başlarsınız ama kendinizi kandırırsınız. Her ne kadar içinizi acıtsa da bu durum olgunluk olduğunu sanır bu durumdan kurtulamazsınız.
Zor olduğunu zanneder çoğu kimse fakat insanın içinde bulunduğu durumlar, bu davranışı sergilemeye iter ve bu durumunuzu bilen, sadece sizi çok iyi tanıyan yakın dostlarınızdır ki bunun yalnızca onlar tarafından bilinmesi sizi ayakta tutabilen tek güç kaynağıdır…

İşte kısaca bedeni ruha aykırı bir şekilde yaşamaya zorlamaktır yapmaya çalıştığımız.. İçten içe “tak palyaço maskeni tekrar” diyorum ve giriyorum insanlar arasına.. Nede olsa yaşanılan herşeye rağmen hala yüzümün gülmesine sebep olan birkaç dostum var hâlâ…